Peter Kox leek aanvankelijk voorbestemd voor een racecarriиre in monoposto’s. In 1989 won hij de Euroserie en de Benelux Formule Opel-Lotus serie. Met steun van Marlboro (hij won de toenmalige Marlboro Challenge) reikte hij tot de Formule 3, waarin hij goed presteerde. Het van jaar tot jaar onzekere bestaan in deze klasse deed hem in 1992 besluiten het roer rigoureus om te gooien. Hij stapte over naar de toerwagens.
Kox vond meteen een goed onderkomen in het team van Van Ekris, de grootste BMW-dealer van Nederland, dat in de 2000+ toerwagenklasse de vlag van de importeur overnam. Dit team, waarvoor hij in 1993 het Nederlands Kampioenschap binnenhaalde, was Kox’ springplank naar BMW Motorsport waar men zijn talent naar waarde wist te schatten.
Voor BMW boekte de Eindhovenaar grote successen in toerwagens en GT’s. In 1995 won hij met BMW de 24-uursrace van Francorchamps en in 1997 veroverde hij een podiumplaats met McLaren-BMW toen hij derde werd in de 24-uursrace van Le Mans.
In 1996 won hij de 4-uursrace van de Nьrburgring (McLaren-BMW) en werd tweede in de Super Tourenwagen Cup (Duitsland) 1995. Toen BMW na het seizoen 1997 bekend maakte alle energie vrij te willen maken om deze in de nieuwe BMW Formule 1 motor te investeren, accepteerde Peter Kox een aantrekkelijk aanbod van Honda Europe om naast de Brit James Thompson uit te komen in het AutoTrader BTCC (Engeland).
Daarna was hij uiterst actief in de wereld van de sportwagen racerij, met onder meer Ferrari, Lamborghini en Aston Martin. In de 24-uursrace van Le Mans 2007 werd hij door Aston Martin ingeschreven met Tomas Enge en Johnny Herbert onder startnummer 007 om de band van de constructeur met de James Bond cultuur te benadrukken. Kox bleef daarna op internationaal niveau actief als professioneel coureur, ondermeer in de ADAC GT Masters en de Blancpain Series. Tegenwoordig ligt de focus vooral op de Endurance GT-racerij.
Peter Kox leek aanvankelijk voorbestemd voor een racecarriиre in monoposto’s. In 1989 won hij de Euroserie en de Benelux Formule Opel-Lotus serie. Met steun van Marlboro (hij won de toenmalige Marlboro Challenge) reikte hij tot de Formule 3, waarin hij goed presteerde. Het van jaar tot jaar onzekere bestaan in deze klasse deed hem in 1992 besluiten het roer rigoureus om te gooien. Hij stapte over naar de toerwagens.