|
|
 |
       |
|
Ben Pon
Moest ook de critici verslaan
Ben was jong en wilde wat. In zijn geval betekende dat racen. Zijn vader, Ben Pon senior, zag als importeur van Volkswagen en Porsche aanvankelijk niets in de wilde ideeën van zijn zoon. Junior was voorbestemd om in Pon’s Automobielhandel mee te werken. Het doorlopen van een stage in Canada kende verstrekkende gevolgen. Pon begon er voor de lol aan autoraces deel te nemen met een Volkswagen kever die was voorzien van een Porsche motor. De combinatie paste wonderwel, maar die activiteit zou tot veel meer gaan leiden. Ben bleek een groot talent te zijn en besloot terecht verder te gaan in de autosport. Wat betekende dat hij aanvankelijk moest opboksen tegen het etiket ‘rijkeluiszoontje’ dat in de destijds tamelijk provinciale Nederlandse racerij achter zijn naam werd geplakt.
Maar al snel bleek dat de jonge Ben wel degelijk een houtje kon sturen. Met de Porsche Carrera Abarth, die de motor achter de achteras had, ‘veegde’ hij in grote stijl over Zandvoort, vocht meeslepende gevechten uit met Britse Lotus Elites en nam het publiek voor zich in. Ook op buitenlandse circuits kon hij goed uit de voeten, zoals op de Nürburgring. Ben reed zich veelvuldig in de kijker waardoor Porsche GmbH uit Stuttgart hem enkele keren een contract als fabriekscoureur aanbood.
De in die tijd als beestachtig beschouwde Carrera schreef hij ook in iets afgezwakte vorm in voor de door Piet Nortier georganiseerde Tulpenrallye. BMW-dealer Rob Gorris, die als kaartlezer fungeerde, meldde onderweg dat er voortdurend in een ‘loeitempo’ werd gereden.
Pon’s erelijst vermeldt een groot aantal podiumplaatsen, vooral in grote GT-races, zijn specialiteit. Zijn reactie op zijn enige Formule 1 optreden tijdens de Grote Prijs van Nederland in 1962 op Zandvoort, met een fabrieks Porsche, luidde: ‘Eens maar nooit meer’. Na een heftige aanvaring met een paal ten gevolge van een gebroken stuurstang op het circuit van Brands Hatch in Engeland, besloot Ben Pon het korte tijd later in 1968 voor gezien te houden met het racewerk op hoog, internationaal niveau. Incidenteel kwam hij nog in actie, onder andere in de Rallye Monte Carlo, maar zijn echte ‘racing days’ waren voorbij. Meer en meer legde hij zich toe op de carričre van Gijs van Lennep, die heel veel aan Ben te danken heeft.
Bernardus wijn
Hij heeft zich nooit geroepen gevoeld de estafettestok van zijn vader en zijn oom Meindert, die de eerste VW Kevers in Nederland importeerden, over te nemen. Hij verkocht zijn aandeel in het bedrijf om zich in Californië te vestigen, waar hij zich bezig houdt met project-ontwikkeling en het verbouwen van uitstekende, meervoudig bekroonde wijnen.
In de internationale autosport dook Ben in de jaren tachtig weer op als mentor-sponsor-coach van Formule 1 coureur-zakenman Huub Rothengatter, die in die tijd de kennis opdeed die hem naderhand in staat stelde om manager van Jos Verstappen te worden. Dat Pon (9 december 1936) het racen als hobby toch niet kon laten, blijkt uit het feit dat hij deelnam aan wedstrijden met historische automobielen, uiteraard met het merk Porsche, op het circuit van Laguna Seca bij Monterey in Californië. Ook startte hij enkele keren in een Porsche bij de moderne uitvoering van de Mille Miglia in Italië met Gijs van Lennep aan zijn zijde.
|
|
|
|
 |
|
|
|