Coureurs




Jos Verstappen

Het 'V'-effect drukt stempel op Nederlandse autosport




Jos Verstappen is anno 2007 reeds vier jaar niet meer actief in de Formule 1 wereld, maar het ‘Verstappen effect’ heeft een onuitwisbare invloed gehad op de Nederlandse autosport. Verstappen (4 maart 1972) werd de Nederlandse coureur de de grootste prestaties leverde in de hoogste klasse van de autosport, de Formule 1. Hij was de eerste die, na de Hongaarse Grand Prix van 1994, op het podium stond. Onze Jos naast Michael Schumacher en Damon Hill. Een sensatie.

Sensatie speelde als een rode draad door de carriиre van Jos die als groot kart talent moeiteloos de stap maakte naar de autosport waarin hij meteen de tamelijk ingeslapen Nederlandse racerij behoorlijk opschudde. De ‘nieuwe Senna’ kwam uit Limburg, was onstuimig, zeer talentrijk en gezegend met de gave om bliksemsnel zijn positie in te schatten. Wat hem maakte tot een coureur met een meteorieke start. Altijd spectaculair, steeds tot het uiterste rijdend, incasseerde Jos vanzelfsprekend ook veel tegenslagen wanneer hij weer eens in een grindbak belandde. Van geleidelijkheid was geen sprake en dat is, achteraf bezien, toch wel jammer. Via de Formule Opel Lotus titel in zijn eerste raceseizoen op vier wielen (1992) , promoveerde hij naar het Duits Formule 3 kampioenschap. Voor het team van Willi Weber behaalde hij meteen de titel bij de oosterburen, terwijl hij datzelfde jaar ongenaakbaar was in de Marlboro Masters op Zandvoort. Een mooie triomf voor eigen publiek. Na een F1 testrit met Footwork op Estoril in Portugal, was Jos opeens ‘hot’ in de ogen van de teambazen. Dat hij ergens zou worden ingelijfd, sprak voor zich. Een test op het circuit van Silverstone met McLaren kreeg ondanks de wederzijdse Marlboro sponsoring geen gevolg. Manager Huub Rothengatter koos voor Benetton waar hij voor het seizoen 1994 en plaatsje kreeg als reservecoureur en testrijder. Het liep anders.

Jos was in een TGV gestapt die geen enkel station aandeed. De moderne Vliegende Hollander moest al bij de openingsronde voor het WK-seizoen 1994 invallen voor de geblesseerde Fin J.J. Lehto. Na een onvergetelijke salto in Braziliл wist de hele wereld op slag wie de nieuwe Nederlandse F1 coureur was. En wanneer dat nog niet goed was doorgedrongen, dan gebeurde dat onvermijdelijk door die brand bij de tankstop in Hockenheim. De ster van Jos steeg, ondanks de problemen die er ook waren. Met de wijsheid van achteraf kun je zeggen dat hij wellicht te snel in het diepe was gegooid. Een teamaanvoerder als Michael Schumacher maakte de zaak er niet eenvoudiger op. Niettemin was de Nederlandse autosport in een euforische stemming aangeland. Zijn fanclub kende zo’n slordige twaalfduizend begunstigers. En dat kon niemand in de F1 hem nazeggen. Allemaal een kwestie van het inmiddels woordboeken rijpe begrip ‘Verstappen effect’. Dat Jos the Boss de grappenmakers over zich heen kreeg als er iets mis ging, mocht de pret niet drukken. Na het topteam van Benetton voltooide Jos zijn in totaal 107 Grote Prijzen bij mindere organisaties als Simtek, Arrows, Tyrrell, Stewart en Minardi waar hij in 2003 zijn F1 carriиre afsloot. Na Hongarije 1994 haalde hij nog enkele keren WK punten: derde in Belgiл 1994, vierde in Italiл 2000, tweemaal vijfde (Portugal 1994 en Canada 2000) en tweemaal zesde (Argentiniл 1996 en Oostenrijk 2001).

Een gemiste kans was zijn samenwerking met Honda. Het Japanse merk wilde een eigen team opzetten en in 1999, Jos reed geen races, werd hij aangezocht om het project van meet af aan te helpen begeleiden. Een riante kans: een auto naar eigen wensen opbouwen in samenwerking met de gerenommeerde ontwerper Harvey Postlethwaite. Bij testritten was hij zo snel dat de concurrentie beweerde dat de auto veel te licht was, wat Jos categorisch ontkende. Helaas overleed de architect achter het plan, Postlethwaite, aan een hartaanval. Waarna de Japanners de studie stopten.

Jos kwam weer in actie toen de A1 Grand Prix in 2005 zijn opwachting maakte en reed voor Team Netherlands onder leiding van Jan Lammers. In het Zuid-Afrikaanse Durban won Jos een stratenrace. Een vervolg zat er voor het seizoen 2006/2007 niet in omdat de geboden financiлle garanties geen genade konden vinden bij zijn manager Rothengatter. De kans om een plek te vinden in de Amerikaanse Champ Car World Series voor 2007, strandde eveneens wegens een niet hecht doortimmerd financieel plaatje. Hij had geen zin om in het achterveld te vertoeven en haakte af. In 2008 dook ‘the comeback kid’, zoals de Limburger ook wel genoemd werd, echter weer op. Verstappen nam samen met Jeroen Bleekemolen en Peter van Merksteijn deel aan de 24-uursrace van Le Mans in een Porsche RS Spyder. Verstappen wist samen met zijn twee teamgenoten de overwinning in de LMP2-klasse te behalen.

In oktober 2012 nam Verstappen voor het eerst sinds 2008 weer actief deel aan een internationaal race evenement. Samen met Jacques Villeneuve deelde hij een BMW Z4 GT3 tijdens de City Challenge in Bakoe.

Tegenwoordig is Jos zelf steeds vaker te zien in een rallyauto. Of natuurlijk in de pitbox bij zijn zoon.